.
 "จิตนี้แหละ นำทุกข์นำสุขมาให้"

" .. จิตฃองเราทั้งหลายก็ดี มันเกลือกกลั้วอยู่กับอารมณ์ทั้งหลายทั้งปวง "มันเอาอารมณ์เข้ามาห้อมล้อมมัน จิตมันจึงเศร้าหมอง" แต่แสงมันก็มีอยู่นั่นแหละ อาศัยมาชำระมัน เราฝึกมาชำระจิตนั่นแหละทุกวัน ให้มันผ่องใส

"จิตเราต้องชำระให้มันปริสุทธิ้ไม่มือะไรมาปะปนมันแล้ว" อันนั้นละจิตปริสุทธิ้จิตผุดผ่อง ผ่องใส "จิตตัง ทันตะ สุขาวหัง" ครั้นผู้อบรมฟอกจิตของตน สั่งสอนจิตของตน "มีสติสัมปชัญญะ ระวังจิตอยู่ทุกเมื่อ ประดองจิตให้อยู่ในความดี" หมั่นขยันทำความเพียรชำระจิต "ยกบาปทั้งหลายเหล่านี้ออกจากดวงจิตอยู่ทุกวัน"

ครั้นละออกแล้ว "ก็เหมือนฝนทั่งให้เป็นเข็มเท่านั้น ฝนไปฝนไป อาศัยวิริยะความพากเพียร อาศัยฉันทะ ความพอใจจะเพียรฝึกฝนจิตของเราให้เลื่อมประภัสสร" ฝนไปฝนไป ผลที่สุดก็เป็นจิตปริสุทธิ์หมดมลทิน "มีแต่ธาตุรู้อันปริสุทธิ์" เป็นธาตุอันบริสุทธิ์เผุดผ่อง

"จิตบริสุทธิ์แล้ว จะไปทางไหนก็ได้ไม่มืความเดือดร้อน" เพราะเป็นแก้วอันบริสุทธิ์แล้ว บ่มีอันหยังมาเกิดแล้ว "จิตแหละเป็นตัวนำทุกข์มาให้ ครั้นฝึกฝนดีแล้วนำความสุขมาให้" อยู่ในโลกนี้ก็มีสุข ความทุกข์ไม่มี "อันนี้มันเป็นธรรมดาของอัตภาพของสภาวะ" มันเป็นเองของมัน .. "

"อนาลโยวาท กัณฑ์ที่ ๑๐ อยู่ที่ใจ"
หลวงปู่ขาว อนาลโย