"ความกลัวเป็นเหตุ"

" .. ในอนุสติ ๑๐ ข้อ เทวตานุสติ นั้นก็ไม่ใช่ให้คิดให้นึกถึงเทพยดาเป็นที่เคารพนับถืออย่างใด "ท่านให้ระลึกถึงคุณธรรมความดีอันใดที่ส่งผลให้ได้ไปเกิดเป็นเทวดาหรือพรหม" นั้น ๆ คนทั้งหลายยังตีความหมายในคำสอนของพระพุทธเจ้าได้ไม่ถูกนะ มีเยอะแยะอยู่ อาตมาก็ยังหมั่นพูดให้คนฟังได้เข้าใจ ไปเทศน์ที่ไหนก็พยายามสอนให้เข้าใจ

การนับถือเทวดา อินทร์ พรหมหรือภูตผีปีศาจเหล่านี้ "บางคนก็นับถือด้วยความกลัว อย่างนี้แหละ ความกลัวนี้เป็นเหตุ" ทำให้คนเราเที่ยวนับถือในสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้โดยการเล่าลือกันว่า "ผีตรงนั้นดุนะ ถ้าไม่กราบไหว้ หรือไม่บูชาด้วยดอกไม้ธูป เทียนไม่ได้เชียวนะ" พอมีผู้หนึ่งโฆษณาไว้อย่างนี้ "คนอื่นก็พากันกลัวตามตื่นกลัวโดยไม่ใช้ปัญญา" ได้แต่ทำตามอย่างกันไป เมื่อจะไปที่นั่นต้องมีดอกไม้ ธูปเทียนไปบูชา จึงผ่านไปได้

อย่างทางที่จะไปอำเภอหล่มสักจากจังหวัดเพชรบูรณ์ เคยมีคนพูดว่า "ริมแม่น้ำเลยนั้นใสนิ่งน่ากลัวอยู่เหมือนกันแหละ" แต่ต่อมามีการสร้างศาลเจ้าที่ริมฝังแม่น้ำเลยตรงนั้น "ก็มีธรรมเนียมใหม่ขึ้นมา ใครเดินทางไปถ้าไม่มีพวงมาลัย ไม่มีดอกไม้ไปบูชาไม่ได้เลย ถ้ามีร่มก็ต้องหุบร่ม ถ้าสวมรองเท้าก็ต้องถอดรองเท้า ใส่หมวกก็ต้องถอดหมวก" ไม่งั้นมีอันเป็นไป

"เรามันต้องเดินทางไกล สวมรองเท้าก็สวม กางร่มก็กาง ไปถึงตรงนั้นก็ไปยืนดู" เห็นพวงมาลัยคล้องคออยู่ที่ศาลเป็นกองพะเนินเทินทึก "ปัดโธ่ ... มนุษย์หนอ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสิ่งประเสริฐสูงสุดแท้ ๆ หนา ทำไมจึงไม่ไปกราบ ไม่กราบ ไม่ไหว้ ไม่เชื่อ"

"ทำไมจึงมาเชื่อคำบอกเล่าปรัมปราอย่างนี้" เราจะไปหุบร่ม ถอดรองเท้า หรือเอาดอกไมไปบูชาเขาทำไม "เรายืนดูแล้วก็เดินหนีไปเลย ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่" .. "

"หลวงปู่เล่าเรื่อง"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ