.
 "อานิสงส์อัปปมัญญา ๔"

" .. "การเจริญอัปปมัญญาพรหมวิหาร ๔ นั้น เป็นกิจที่ควรกระทำโดยแท้" เพราะเป็นธรรมอันเย็นใจของสัตว์โลกทั่วไป ตลอดถึงบิดามารดา วงศาคณาญาติ มิตรสหายและสัตว์ทุกจำพวก" อีกประการหนึ่ง พรหมวิหารนี้เมื่อทำให้เกิดในใจจริงๆ แล้ว "ย่อมระงับเวรภัยพยาบาทโดยเด็ดขาด" ..

.. ถ้าใคร ๆ เจริญอยู่เป็นนิตย์ "ย่อมมีอำนาจ อาจทำให้สัตว์ทั้งหลายได้รับความเย็นใจจากบุคคลที่มีเมตตาจิตนั้น" ด้วยเหตุนั้นผู้ทำสมาธิ จำเป็นโดยแท้ที่จะต้องทำให้มีขึ้น พร้อมทั้ง กาย วาจา ใจ

"บางแห่งท่านเจริญแต่ผู้มีโทสจริต" แต่ในที่นี้จะเป็นจริตอะไรก็ตาม จำจะต้องทำก่อน ถ้าจริตที่เป็นโทสะอยู่แล้ว ยิ่งจะสะดวกเข้าในการทำสมาธิจิตพรหมวิหารนี้ "นัยหนึ่งท่านเรียกว่าพรหม ๔ หน้าหรือกำแพง ๔ ทิศ เป็นเครื่องล้อมจิตโดยรอบ"

ถ้าใครทำให้มีขึ้นแล้ว "จิตดวงนั้นย่อมไม่มีภัยเลย" ถ้าจะพูดถึงการบำเพ็ญบุญกิริยาวัตถุแล้วก็ดีมาก เป็นต้นว่าทำทานด้วยเมตตาจิต รักษาศีลด้วยเมตตาจิต เมื่อทำได้เช่นนี้ย่อมได้รับกุศลอันแรงกล้า .. "

"จิตตวิชา"
ท่านพ่อลี ธัมมธโร