.
 "ชาวต่างชาติกับพุทธศาสนา"

" .. ยังมีแหม่มคนหนึ่ง สัญชาตินอรเวย์ เธอได้รับความทุกข์แสนสาหัส "เพราะสามีเธอตายเนื่องจากถูกรถไฟชนขาขาดเป็นท่อน ๆ เธอกลุ้มใจจนไม่รู้จะทำอะไรถูก" คิดแต่ว่าสามีทิ้งเราให้รับภาระเลี้ยงบุตร สองสามคนแต่ผู้เดียว วันหนึ่งโดยไม่รู้ตัวเขาขึ้นไปบนยอดเขาสูงชันมากและพักอยู่ตั้งหลายวัน ทีหลังคิดถึงลูก ๆ จึงรู้สึกตัวได้คิดว่า "เอ๊ะ เรามานี่ได้อย่างไร" จึงห้อยโหนลงมา

เธอมาพิจารณาว่า "ทำอย่างไรทุกข์อันนี้มันจึงจะหมดไปสักที" แล้วมาโทษพระผู้เป็นเจ้าว่า "พระผู้เป็นเจ้านี้สร้างโลกสร้างมนุษย์มาให้เป็นทุกข์" แล้วพระผู้เป็นเจ้าก็ไม่มาช่วยให้มนุษย์พ้นจากทุกข์ได้ "โทษสามีโทษพระผู้เป็นเจ้าไปหมดทุกอย่าง" ในขณะที่พิจารณาอยู่นั้นจิตมันก็อยากจะพ้นจากทุกข์อย่างเดียว โดยคิดว่า "ถ้าพระผู้เป็นเจ้ามายกเอาทุกข์ที่มันทับถมหัวใจอยู่ออกไปได้แล้วเขาก็จะมีความสุขอย่างยิ่ง"

ในขณะนั้นตัวของเขาเหมือนกับต้นไม้ "มีเสียงฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมาถูกต้นไม้แตกกระจายเลย ไม่มีเหลืออะไรสักชิ้นเดียว จิตของเธอสบายโล่งไปหมด" ความทุกข์ไม่ทราบว่ามันหายไปไหนหมด เธออยู่ด้วยความโล่งอันนั้นนานหลายวัน "เธอจึงพิจารณาย้อนกลับคือไปดูเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นภายหลังว่า ทุกข์มันเกิดขึ้นที่ตัวของเรานี้" เรามีตัว เราจึงมีสามีจึงมีลูก "จึงเห็นโทษของกามราคะ เมื่อเห็นแล้วจึงอยากจะพ้นจากกามราคะ แต่ไม่ทราบว่าจะพ้นได้ด้วยวิธีใด"

จึงไปค้นคว้าที่หอสมุดต่าง ๆ ก็ได้พบแต่เพียงโครงการเท่านั้น ไปพบหนังสือ ธรรมบทก็เพียงแต่บอกว่า "ธรรมทั้งหลายมีใจถึงก่อน มีใจประเสริฐ สำเร็จแล้วด้วยใจ" แต่ไม่ได้บอกวิธีทำอย่างไรจึงจะให้ใจถึงธรรม "พอดีพบกับ ดร.ฟีลลิป เขากลับจากเมืองไทย เอาหนังสือของอาจารย์เทสก์ซึ่งเป็นภาษาอังกฤษมาให้อ่านหลายเล่ม" จึงเข้าใจและนำเอามาปฏิบัติตาม เธอจึงเดินทางตรงมาหาที่วัดนี้เลยทีเดียวโดยถือแผนที่ที่ ดร.ฟีลลิปเขียนให้ เธอมาวัดนี้เป็นครั้งที่สอง

มาครั้งแรกเมื่อปีกลายเธอก็มาอยู่ราวเดือนหนึ่ง "มาครั้งนี้ยิ่งภาวนาดีมากได้อยู่กับเพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตร เธอทำกิจทุกอย่างที่เขาทำกันในวัด" เป็นต้นว่าเก็บผัก ดายหญ้า ทำครัว ที่แปลกคือเธอจะไม่ยอมพูดภาษาฝรั่ง คนวัดทุกคนชมเธอทั้งนั้น "ด้านภาวนาเธอจะต้องตื่นตีสามตอนพระเณรตีระฆังทุกวัน" เธอภาวนาเกิดความรู้อะไรแปลกต่างๆ ทำอะไรผิดคิดอะไรไม่ดี "ภาวนาจะต้องบอกให้ละอย่าทำ ทำอะไรถูก คิดชอบ ภาวนาจิตจะสอนให้จำไปปฏิบัติต่อไป" เธอมีอาจารย์ในตัวเอง

เอ๊ะ ! อาจารย์องค์นี้ทำไมจึงชมคนต่างประเทศนักหนา ชมเป็นคุ้งเป็นแควเลยทีเดียว คนต่างชาติมีอะไรดีนักหนา "คนต่างชาติก็เหมือนกับคนไทย ๆ นี่เอง มีทั้งดีและชั่วปนกันอยู่ แต่ที่ดีเธออุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเลมาปฏิบัติธรรมกับเรา" แล้วก็ได้ความซาบซึ้งในธรรมนั้นเป็นการดีมาก ขอชมบ้างคงจะไม่เสียหายอะไร "ไม่คิดว่าคนไทยเราบางคนถือพุทธศาสนาแล้ว พากันนอนหลับทับสิทธิ์เสียไม่ยอมปฏิบัติธรรม" บางคนตื่นลุกขึ้นมาปฏิบัติธรรมแล้ว รู้สึกว่าปฏิบัติได้ดีกว่าคนต่างชาติ ดังที่ได้ยกตัวอย่างบางท่านบางองค์มาลงไว้ในหนังสือนี้แล้ว .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี 
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=15772