"เมืองพอ พออยู่ที่จิต"

" .. ท่านว่า "ไฟไม่ได้ดับเพราะการเพิ่มเชื้อ" กิเลสไม่ได้ดับเพราะการกระทำตามความอยาก ได้เท่าไรก็ไม่พอ อยากนั้นอยากนี้ จนกระทั่งวันตายยังไม่พอ นั่น "ขึ้นชื่อว่ากิเลสแล้ว ไม่มีเมืองพอ"

ความเป็นผู้สิ้นกิเลสแล้วนั้น "คือเมืองพอ อยู่ที่ไหนก็พอ" ความพอคือความสบายจริง ความบกพร่องความหิวโหยคือการรบกวนตัวเอง อย่างเราหิวข้าวเป็นอย่างไร สบายหรือ หิวหลับหิวนอน สบายหรือ นั่น! เป็นความรบกวนทั้งนั้น ไม่มีอะไรรบกวนนั้นแสนสบาย นี่แหละเมืองพอ

สร้างจิตให้พอตัว "ชื่อว่าเมืองพอ พออยู่ที่จิต วาสนาพออยู่ที่จิต เต็มสมบูรณ์อยู่ที่จิต" ไม่อยู่ที่อื่น ให้สร้างที่ตรงนี้ "นี่แลเป็นวาสนาแท้" อยู่ที่ใจของเรา .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1597&CatID=1