"ธรรมกับจิตใจ" (หลวงปู่ศรี มหาวีโร)
.
"ธรรมกับจิตใจ"
" .. ธรรมะเมื่อเข้าไปกระทบจิตใจมันก็รู้ขึ้นมาเลยว่า "มีลักษณะอาการอย่างไร" อันไหนจะควรไม่ควร อันไหนจะชอบไม่ชอบ "เรารู้เองหรอก" เพราะทุกคนต้องการความดิบความดีอยู่แล้ว ต้องการความสุขอยู่แล้ว
"มันหากซาบซ่านไปทั่วสรรพางค์ร่างกาย" ไปทุกขุมขน พูดง่าย ๆ "รสขาติของธรรมะมัน เลอเลิศถึงขนาดนั้นนะ" แต่ว่าต้องอาศัย "การประพฤติปฏิบัติให้ไต้สัดส่วนพอดิบพอดี" ผลมันจึงค่อยเกิดขึ้น .. "
"ปกิณกธรรม"
หลวงปู่ศรี มหาวีโร