.
 "เพชรในหิน"

" .. "ใจของเรานี้มันดุจเพชรอยู่ในหินนั่นเอง" กิเลสเป็นหิน เป็นของเศร้าหมองถมทับซึมซาบ หมักดองอยู่ในใจของเรา มิให้ส่องแสงสว่าง มิให้เกิดปัญญา มิให้ใจของเราขาวสะอาด "เพราะเหตุกิเลสเหล่านี้ มันเป็นเสมือนกาฝากหุ้มห่อจิตใจของเราให้มืดให้เศร้าหมอง"

ถ้าหากเรา "เอาสติ เอาปัญญาเข้าไปตั้งไว้ที่ใจ" ขัดเกลาใจของตนออกจากกิเลส ขัดเกลากิเลสออกจากใจของตนอยู่ "เราก็จะเห็นเพชรในหิน" คือใจที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ "ใจที่จะใสสะอาดบริสุทธิ์นั้น ก็ต้องอาศัยสติปัญญาเป็นเครื่องขัดเกลาเหล่าอกุศลมลทิน" คือความโลภ ความโกรธ ความหลง มานะ ทิฏฐิ ออกไปจากใจของตนให้หมดสิ้น ใจของเราจึงจะขาวสะอาดเป็นเพชรได้

"เมื่อใจขาวสะอาดแล้ว" เราก็มีแต่ความสุขเท่านั้นเอง ท่านจึงแสดงอานิสงส์แห่งใจที่บริสุทธิ์นั้นว่า "จิตฺเต อสงฺกลิฏฺเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา" เมื่อจิตไม่เศร้าหมองเป็นจิตที่บริสุทธิ์ผ่องใสหมดจด "สุคติของท่านเองเป็นอันหวังได้" ดังนี้ .."

"สมาธิในอริยมรรค"
พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ