.
 "ใจอยู่กับใจ"

" .. "ใจอยู่กับใจ" จึงหมายถึง "ให้มีสติอยู่กำกับมันเอง" ให้อยู่กับสติ แต่สติสำหรับปุถุชน หรือสติสำหรับผู้เริ่มปฏิบัติ "เป็นสติที่ยังไม่มั่นคง" มันจึงมีลักษณะขาดช่วงเป็นตอน ๆ

ถ้าเราปฏิบัติ "จนสติมันต่อกันได้เร็วจนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ให้เป็นแสงสว่างอย่างเดียวกัน" อย่างเช่น สัญญาณออด "ซึ่งที่จริงมันไม่ได้มีเสียงยาวติดต่อกันเลย" แต่เสียงออด- ออด - ออด ถี่มากจนความถี่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เราจึงได้ยินเสียงออดนั้นยาว .. "

"ธรรมสนทนา" พระราชวุฒจารย์
(หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)