.
 "ปฏิบัติกันเถิด"

" .. "จงหายใจเข้า หายใจออก" อยู่อย่างนี้แหละ อย่าใส่ใจกับอะไรทั้งนั้น ใครจะยืนเอาก้นขึ้นฟ้าก็ช่าง อย่าไปเอาใจใส่ "อยู่แต่กับลมหายใจเข้าออก ให้ความรู้สึกกำหนดอยู่กับลมหายใจ" ทำอยู่เท่านี้แหละ

ไม่ไปเอาอะไรอื่น ไม่ต้องคิดว่าจะเอานั่นเอานี่ ไม่เอาอะไรทั้งนั้น "ให้รู้จักแต่ ลมเข้า–ลมออก ลมเข้า–ลมออก พุท–เข้า โธ–ออก" อยู่กับลมหายใจอย่างนี้แหละ เอาอันนี้เป็นอารมณ์

ให้ทำอยู่อย่างนี้ "จนกระทั่งลมเข้าก็รู้จัก ลมออกก็รู้จัก" ลมเข้าก็รู้จักลมออกก็รู้จัก "ให้รู้จักอยู่อย่างนั้นจนจิตสงบ" หมดความรำคาญ ไม่ฟุ้งซ่าน

ไปไหนทั้งนั้น "ให้มีแต่ลมออก – ลมเข้า ลมออก – ลมเข้าอยู่เท่านั้น" ให้มันเป็นอยู่อย่างนี้ ยังไม่ต้องมีจุดหมายอะไรหรอก "นี่แหละเบื้องแรกของการปฏิบัติ" .."

"ปฏิบัติกันเถิด"
หลวงปู่ชา สุภัทโท