"ธรรมเป็นน้ำดับไฟ" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
.
"ธรรมเป็นน้ำดับไฟ"
" .. "ธรรมจึงเป็นน้ำดับไฟ" คือกิเลสที่ก่อขึ้นมาจากจิตใจของเราที่คิดปรุงเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่มีน้ำดับไฟก็กลายเป็นไฟเผาเราไปเรื่อย ๆ "แต่มีน้ำดับไฟ คือความสงบของธรรมเข้าสู่จิตใจ" เช่น "เราระลึกถึงพุทโธก็ดี" ธัมโมก็ดี สังโฆก็ดี "แม้จะมีอารมณ์โกรธกริ้วเขาอยู่ก็สงบตัวลงไปด้วยอำนาจแห่งน้ำดับไฟ คือธรรม"
เพราะฉะนั้น "จึงควรให้มีธรรมในใจสำหรับชาวพุทธเรา" ถ้ามีแต่โลกล้วน ๆ แล้ว โลกไหนก็ไม่ค่อยมีความหมาย "เพราะไม่มีที่ยึดที่เกาะ" ไม่มีที่อบอุ่นตายใจได้เหมือนธรรมมีอยู่ภายในใจ .. "
"หาความสุขด้วยการภาวนา"
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
https://luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1757&CatID=2