.
 "คนไม่เชื่อกรรม"

" .. "คนไม่เชื่อกรรม หลงในกรรมของตนของคนอื่น" ในโลกอันนี้ พากันเห่อเหิมตื่นเต้นด้วยวิธีต่าง ๆ ข่าวเล่าลือเอิกเกริกเฮฮาทางโน้น ทางนี้ ตื่นเต้นกันไปหมด "บางทีก็อาจารย์คนนั้นอาจารย์คนนี้แก้กรรมแก้เวรได้" โอ้โฮ ใครจะไปแก้ได้หนอ "นั่นเป็นอาชีพของเขาต่างหาก"

การแก้กรรมแก้เวรมันต้องมีค่ายกครู "อย่างน้อยต้อง ๔๐-๕๐ บาท หรือมากกว่านั้น มันก็รวยน่ะชี" มันจะแก้กรรมได้อย่างไรเล่า "ผลที่สุดผู้แก้กรรมให้คนอื่นนั้นตัวเองก็ตายด้วยกันทั้งหมด" ตัวกรรมนั้นแล คือตัวตายอันนั้น

บางทีก็ "รูปเหรียญอาจารย์นั้นดี อาจารย์นี้ดี วิเศษวิโสอยู่ยงคงกระพันต่าง ๆ" ยิงไม่ออกแทงไม่เข้าตีไม่แตก ตื่นเต้นกัน "ราคาตั้งเป็นร้อยเป็นพันก็ชื้อกัน" บางทีพระพุทธรูปนั่งอยู่ในโบสถ์ดี ๆ เอาไปเป็นเครื่องรางของขลัง ไปบนไปเช่นสรวง

คนไม่มีลูกไม่มีหลานไปบนบานเอากับพระพุทธรูปนั่นแหละ "ท่านจะมีอะไร ท่านจะรู้จะเห็นอะไรกัน มิใช่ของท่าน" ความตื่นเต้นความนิยมนับถือ "คือไม่เชื่อกรรม ไมเชื่อผลของกรรม" นั่นเอง .. "

"เทสรังสีอนุสรณ์"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี