.
 "ความโกรธ คือยักษ์ใหญ่ใครก็กลัว"

" .. ถ้าเรายังมีความโกรธ ความขัดเคืองให้แก่คน ให้แก่สัตว์ทั้งหลาย ให้แก่วัตถุทั้งหลายในโลก ก็แสดงว่า "กิเลสความโกรธ กิเลสความอิจฉา พยาบาทในจิตในใจของเรา ที่เรียกว่าความโกรธมานะทิฏฐิในนั้นมันมี" ถ้ามันไม่มี มันไม่ออกมาต่อต้าน เพราะว่าเจ้าโทสะนี้

ถ้าจะจัดอีกอย่างหนึ่งก็เรียกว่า "เป็นยักษ์ใหญ่ ใครมาแตะต้องไม่ได้ ว่าไม่ดีให้ไม่ได้" ธรรมดายักษ์นี้เรียกว่าโกรธมาก หรือว่าสัตว์ก็เสือโคร่งแหละ ใครไปใกล้มันได้ เดี่ยวมันจะกัดคอเอาแหละ "ไอ้เจ้าโทสะนี่แหละ เราต้องเลิกละตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป" อย่ามายึดถือ

"ความโกรธอยู่ได้ก็เพราะว่า จิตเรายึดถือ ยึดถือเห็นดีว่า ความโกรธนี้มีอำนาจวาสนา" ใครมาเห็นเข้า ใครได้ฟังเข้าก็กลัว "ยักษ์ใหญ่ใครก็กลัว" เจ้าขี้โกรธนี้แหละ "ต้องภาวนาเจริญเมตตาให้แก่ตัวเองแลมนุษย์อื่น สัตว์ทั้งหลาย" ให้เขาทั้งหลายมีความสุขความสบาย ตามบุญบารมีของเขา "เราอย่าไปเบียดเบียนเขา" ให้เกิดความทุกข์เพิ่มเติมไปอีก .. "

"ถ้าตั้งใจจริงย่อมมีเวลาภาวนา"
พระญาณสิทธาจารย์ (หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร)
๕ พฤษภาคม ๒๕๑๙