.
 "เรื่องลมปากของคน"

" .. "เรื่องลมปากคน ถือเป็นความจริงอันแน่นอนไม่ค่อยได้หรือไม่ได้" เพื่อถือเอาประโยชน์จงปฏิบัติอย่างนี้ สมมุติว่า "เขานินทาเรา ลมออกมาจากปากเขา จากใจเขา ใจเขาไม่ดีเอง" เขาสร้างเหตุไม่ดี มันก็เผาเขาเอง

ลมออกมาปากสกปรก ก็เป็นปากเขาไม่ใช่ปากเรา ลมสกปรกก็เป็นลมปากเขาไม่ใช่ลมปากเรา "หัวใจเขาไม่ดี คิดไม่ดี ถึงได้ดันลมสกปรกออกมาทางปากเขา" ปากสกปรกก็เป็นปากเขา เป็นหัวใจเขา เราดีอยู่แล้ว เรารักษาอยู่แล้วจะเป็นไรไป

ทีนี้ถ้าเขาสรรเสริญเรา ใจของเขาดี เขาสร้างเหตุอันดีไว้ ลมปากเขาออกมาก็เป็นลมสะอาด เป็นลมอรรถลมธรรม ปากเขาเป็นปากสะอาด เป็นปากอรรถปากธรรม มันก็ดีทั้งใจเขา ทั้งลมปากเขา ทั้งปากเขา

"เขาสร้างความดีไว้กับเขาโดยสมบูรณ์ เราก็ไม่ได้อะไรจากปากเขา" ถ้าไม่ไปคิดสำคัญมั่นหมายขึ้นมาว่า เขานินทาเรา เขาสรรเสริญเราแล้วเสียใจและดีใจไปตาม .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน