"ใจไม่สงบแล้ว มันไปก่อกรรมอยู่งั้น" (หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)
.
"ใจไม่สงบแล้ว มันไปก่อกรรมอยู่งั้น"
" .. สิ่งทั้งหลายทั้งหมด "ใจถึงก่อน ใจเป็นรากฐาน ใจเป็นประธาน" มันไม่ได้เป็นเพราะอื่น เราปล่อยใจมันอ่อน มันก็อ่อน "ต่อไปอย่าให้มันอ่อนนะ ทำใจให้เข้มแข็ง" พิจารณาให้หมดที่ได้อธิบายให้ฟังแล้ว
"สังขารร่างกายอันนี้ไม่ใช่เป็นตัวของเรา" ถ้าเป็นตัวของเรามันก็ไม่เป็นไปเพื่อโรคเพื่อภัยน่ะซิ "เราอยากหายโรคหายภัยก็ต้องทำใจให้สงบ" ถ้าใจเราสงบ โรคภัยทั้งหลายมันก็หายไป เรื่องมันเป็นยังงั้น
"ถ้าใจไม่สงบแล้ว มันไปก่อกรรมก่อเวรอยู่งั้น" ก่อภัยอยู่ยังงั้นมันก็ไม่หมดซักที ความจะหมดภัยเกิดเพราะจิตของเราไม่มีภัย "จะหมดกรรมเพราะจิตของเราไม่มีกรรม" จะหมดความชั่วก็เพราะใจของเราไม่มีความชั่ว "จะหมดทุกข์ก็เพราะจิตเราไม่ทุกข์ แน่ะ เป็นยังงั้น" มันหมดตรงนี้
"คือจิตของเราไม่ทุกข์แล้วจะเอาอะไรมาทุกข์ล่ะ" จิตของเราไม่ชั่วจะเอาความชั่วมาจากไหนล่ะ มันก็ไม่มีน่ะซี่ .. "
"พิจารณากาย พิจารณาใจ"
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
