.
 "พุทโธเป็นของเย็น"

" .. ท่านแนะนำ "ให้บริกรรมพุทโธอย่างนี้นะ" เมื่อจิตมันชอบอยากคิดหลาย "ก็เอ้า ให้มันคิด "พุทโธ" ยึดเอาคุณพระพุทธเจ้า นั่นเป็นอารมณ์" เครื่องคิดนึก เพราะว่า "พุทโธคุณนี่เป็นของเย็น" ไม่เป็นของร้อน "เป็นฝ่ายกุศล ไม่ได้เป็นฝ่ายอกุศล"

ดังนั้น "เมื่อผู้ดำริผู้ใดคิดนึกไปเท่าใด บริกรรมไปเท่าใด จิตใจนี้ก็เยือกเย็นไปเท่านั้นจิตใจ นี้ก็เบิกบานไปเท่านั้น" ให้เข้าใจเนี่ย "ที่ท่านสอนให้บริกรรมพุทโธมันมีความหมายอย่างนี้" แล้วอกุศลที่มันเกิดขึ้นในใจนั่นมันก็ระงับไปที่มาทำใจให้ร้อนวู่วามต่าง ๆ นานา "เมื่อพุทโธคุณบังเกิดขึ้นในจิตแล้ว อกุศลวิตกเหล่านั้นมันก็ดับไป ใจก็เย็นลง" เราทำดูก็ได้นะ

เช่นอย่างว่า "คนบางคน มันห้ามความโกรธในใจไม่ได้" บางคราวมีอารมณ์ไม่ดีกระทบมาแล้วมันโกรธ ขึ้นมา ใจก็ร้อนผ่าวขึ้นมา "เอ้าพอรู้สึกตัวได้ นึกพุทโธขึ้นมาเลย บัดนี้ นึกพุทโธขึ้นในใจ" แล้วก็นึกถึงพระพุทธเจ้าโน่น "โอ้ พระพุทธเจ้า พระองค์ไม่โกรธหนอ พระองค์ละความโกรธได้แล้วหนอ" นี่พอนึก ได้อย่างนี้แล้ว ไอ้ความโกรธอันรุนแรง มันก็เบาลง ๆ

"แต่ว่าต้องประคับประคองจิตให้นึกพุทโธให้ติดต่อกันไปนะ" อย่างนี้แหละ "นี่เมื่อพุทโธบังเกิดขึ้นในจิตแล้ว อารมณ์ที่ก่อให้เกิดความโกรธฉุนเฉียว ต่าง ๆ หมู่นั้น ก็ค่อยเบาลง ๆ จิตก็เย็นลงโดยลำดับ" ในที่สุดมันก็ ระงับลงไปได้ "อารมณ์ที่ก่อให้เกิดความโกรธนั่นนะ ความเย็นใจก็เกิดขึ้นมาแทน" เป็นอย่างงั้น .. "

"ธรรมโอวาทหลวงปู่เหรียญ"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ