"โรคกรรม ..โรคเวร"

" .. ในพรรษานี้ "ท่านพ่อลีจำพรรษาอยู่ที่วัดป่าคลองกุ้งเช่นเดิม ท่านอาพาธ ด้วยโรคปวดท้องอย่างหนัก ฉันยาอะไรก็ไม่มีทีท่าว่าจะหาย" ท่านใช้ธรรมโอสถ รักษา ทุกครั้งที่ท่านนั่งสมาธิจะมีความรู้สึกเงียบสนิทคล้ายหลับ

ท้นใดนั้น ก็เกิดนิมิตรู้ว่า "โรคที่ท่านเป็นอยู่นเป็นโรคกรรม ไม่ต้องกินยา ท่านนิมิต เห็นนกเขาถูกขังอยู่โนกรงผอมโซ" ก็ระลึกย้อนรู้ได้ว่า "ครั้งหนึ่งท่าน เคยเลี้ยงนกเขาไว้ แล้วลืมให้ข้าวให้น้ำแก่มันเป็นเวลาหลายวัน"

กรรมอันนั้นจึงติดตามมาสนอง "ให้เกิดเป็นโรคปวดท้อง" มีทางเดียวที่ จะหายจากโรคนั้นได้ "ก็คือการบำเพ็ญความดีโนทางจิต แล้วแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลให้มัน จึงจะหายได้" .. "

พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)