"ภาวนาเลือกอารมณ์ของจิต"

" .. ชีวิตของคนเรานี่นะ ไม่ว่าพูดถึงดวงจิตโดยตรง "มันมีทั้งดีมีทั้งชั่วอยู่ในดวงจิตอันนี้" ดังนั้น พระศาสดาจึงได้ทรงสอน "ให้ภาวนาคัดเลือกอารมณ์ของจิตนี้" อันใดที่เป็นความคิดความเห็นที่เป็นไปทางบาปอกุศลแล้ว "กำหนดละทิ้งไปเลย ไม่คิดไม่ปรุงแต่งมันต่อไป"

หรือว่าความคิดอันใด "มันเป็นไปเพื่อความรัก ความใคร่ ความโกรธ ความพยาบาท" ต่าง ๆ หมู่นี้นะ "เป็นความคิดที่เป็นอกุศล เราต้องพยายามกำหนดใจละเรื่อยไป" แล้วก็ไม่สร้างมันขึ้นมา ต่อไปอีก

"ความคิดอันใดซึ่งประกอบไปด้วยเมตตากรุณาคิดช่วยเหลือเกื้อกูลตนเองด้วย ผู้อื่นด้วย" ให้พ้นจากทุกข์จากภัยในสงสาร ไม่คิดล้างผลาญ เบียดเบียนใคร "อย่างนี้เป็นความคิดที่เป็นกุศล"

คิดอีกอย่างหนึ่งเป็นความดำริที่ว่า "ทำไฉนหนอ เราจึงจะพ้นอำนาจแห่งกามตัณหาอันนี้ไปได้" ทำไฉนหนอ เราจึงจะพ้นจากรูปตัณหาต่าง ๆ "หมู่นี้ดำริเข้าไป"

เพราะรูปกายอันนี้ มันเป็นของไม่เที่ยง "ถ้าจิตยังผูกพันมันอยู่ตราบใดแล้ว มันก็เป็นทุกข์อยู่อย่างนี้แหละ" .. "

พระสุธรรมคณาจารย์
(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)