"พระสัทธรรมที่บริสุทธิ์สะอาด"

" .. คือข้อที่ว่า "พระสัทธรรม เมื่อเข้าไปประดิษฐาน ในสันดานของปุถุชนแล้ว ย่อมกลายเป็นของปลอมไปนั้น" หมายความว่า "ไปปนเข้ากับอัธยาศัยอันไม่บริสุทธิ์ เมื่อแสดงออกแก่ผู้อื่น ก็มักมีอัธยาศัยอันไม่บริสุทธี์ปนออกมาด้วย"

เพื่อรักษาพระสัจธรรม "ให้บริสุทธิ์สะอาด คงความหมายเดิมอยู่ได้ ควรมีการปฎิบัติกำจัดของปลอม คืออุปกิเลสอ้นแทรกชึมอยู่ในอัธยาศัยนั้นให้หมดไป" ซึ่งเป็นความมุ่งหมายของท่านผู้แสดง "ที่จะชักจูงจิตใจ ของผู้ฬงให้นิยมในสัมมาปฏิบัติยิ่ง ๆ ขึ้นไป" ถ้าผู้ฟังมีใจสะอาดและเป้นธรรมแล้วย่อมจะให้สาธุการแก่ท่าน ผู้แสดงแน่แท้ .. "

"จากหนังสือ มุตโตทัย หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต"
สมเด็จพระญาณวชิโรดม (หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร)