"ศรัทธา ความเชื่อมั่น"

" .. "ศรัทธา ความเชื่อมั่นเป็นของสำคัญ" จะทำอะไรได้หมด "ครั้นเมื่อศรัทธาเกิดขึ้นแล้ว ทำดีก็ได้ทำชั่วก็ได้ เรื่องศาสนามันต้องปลูกศรัทธาปสาทะ" ต้องให้ตั้งมั่น ไม่ใช่สักแต่ว่าปฏิบัติไปเฉย ๆ "ตัวศรัทธาตัวนั้นแหละเป็นของสำคัญ"

ท่านเรียกว่า "ศรัทธาพละ" มันมีกำลังแล้วจึงค่อยปฏิบัติได้ ปฏิบัติได้ช้าหรือได้เร็วมันอยู่ที่ตรงศรัทธานั้น "ศรัทธาแก่กล้าก็ปฏิบัติได้เร็ว ศรัทธาไม่แก่กล้าก็ช้าอยู่นั่นแหละ" ทำก็สักแต่ว่าทำไม่ตั้งใจจริง ๆ จัง ๆ "การนับถือศาสนาพร้อมด้วยกาย วาจา ใจศรัทธาตั้งมั่นลงแน่วแน่แล้วจึงเป็นไป"

"ศรัทธา ความเชื่อมั่นในทานการให้ ผู้ที่ให้ทานนั้นจิตใจมุ่งมั่นเชื่อจริงใจในคำสอนของพระพุทธเจ้า" ปรากฏเหมือนกับว่าจะเห็นชั้นฟ้าในพรุ่งนี้มะรืนนี้ โน่นแหละ มันจึงค่อยเกิดปีติยินดี "ครั้นเมื่อทำงานลงไปแล้วก็อิ่มอกอิ่มใจ ปลื้มปีติโสมนัส" บางคนจนเกิดขนพองสยองเกล้า เกิดปีติเอาจริง ๆ จัง ๆ .. "

"เทสรังสีอนุสรณ์ เล่ม ๒"
พระราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาวิศิษฏ์
(หลวงปู่เทสก์ เทสฺรํสี)