"สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี"

".. "ความสุขอันใดจะเสมอเหมือนความสงบไม่มี คำนั้นเป็นคำจริง" ถ้าหากปฏิบัติไม่ถึง พอจะเดา ๆ คิดนึกเอาเฉย ๆ ก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง อันความที่จะเชื่อคำสอนของพระพุทธเจ้าจริง ๆ จัง นี่เป็นของยากมาก ถึงหากเราเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง

ถ้าหากปฏิบัติลงไปถึงตรงนั้นแล้วจะเชื่อขึ้นมา อ๋อ! .. ตรงนี้หรอกคำที่พระพุทธเจ้าทรงเทศนาไว้นั้นว่า "มีความสุข ความสงบ" อย่างนี้เป็นต้น ความสงบนั้นมันมีจากไหน คนเราโดยส่วนมากมันยุ่งมันวุ่นวายสารพัดทุกสิ่งทุกอย่าง แส่ส่ายไปในที่ต่าง ๆ มันหาความสงบไม่ได้

เหตุนั้นคนที่เชื่อว่า "ความสงบเป็นความสุข จึงค่อยมีน้อยนัก" เพียงแต่เดา ๆ คิด ๆ นึก ๆ ไปเฉย ๆ ที่จะให้ถึงความสงบจริง ๆ จังๆ มันต้องละทุกสิ่งทุกประการ อารมณ์ทั้งปวงวุ่นวี่วุ่นวายอยู่ในใจของตนหายหมด ไม่มีเกี่ยวข้อง ถึงซึ่งความสงบจริง ๆ จัง ๆ ถ้ายังไปเกี่ยวข้องเรื่องต่าง ๆ อยู่มันยังไม่ถึงความสงบขึ้นมาได้ ความตรงนี้ละที่ไม่เชื่อพระพุทธเจ้าไม่เชื่ออย่างจริง ๆ จัง "เราฝึกหัดนี้ฝึกหัดหาความสงบ ทุกอย่างทุกประการที่อบรมมาก็เข้าหาความสงบอย่างเดียว"

ความไม่สงบมันมีมาก อย่างเราตั้งแต่เกิดขึ้นมาก็หาความสงบไม่ได้ จนกระทั่งวันหนึ่ง ๆ ๒๔ ชั่วโมง "จะเอาความสงบจริง ๆ จัง ๆ สัก ๕ นาทีก็ยังดี ๑๐ นาทีก็ยังดี" นั่นล่ะเห็นแจ้งความจริงของพระพุทธเจ้าที่ทรงเทศนาไว้จริงในใจของเราเลย .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี