"จิตผู้ฟังธรรม ย่อมผ่องใส"

" .. จิตผู้ฟังธรรมย่อมผ่องใสนั้น ผ่องใสเพราะจิตได้รับความสงบในขณะที่ฟัง
ถ้าไม่สงบก็ไม่ผ่องใส

เราคิดดูน้ำแม้จะไม่มีตะกอนอะไรเลย เวลาถูกกวนก็ยังขึ้นฟองให้เราเห็น
ฟองนั้นไม่ใช่เป็นปรกติของน้ำอันดั้งเดิม แต่ปรากฏขึ้นมาใหม่เพราะการถูกกวน

ใจก็เช่นเดียวกัน ถ้าไม่สงบก็ไม่ผ่องใส ถูกกวนด้วยอารมณ์ ถูกกวนด้วยความคิดความปรุงของตน
ใจก็ขุ่นมัวได้ เพราะการรบกวนจากอารมณ์ต่าง ๆ

ขณะที่ฟังเทศน์ให้มีแต่เสียงธรรมะเท่านั้นเข้าไปเกี่ยวข้องกับจิตใจ
จึงเป็นเหมือนกับสารส้มที่ไปกวนน้ำที่ขุ่นให้ปรากฏเป็นน้ำที่ใสขึ้นมา .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน