บุญเป็นเครื่องแก้ความขาดเขินบกพร่อง
บุญ คือ คู่พึ่งเป็นพึ่งตาย
ของผู้บำเพ็ญบุญทั้งหลายไม่เป็นอื่นอย่างแน่นอน
กรุณาอบอุ่นกายใจได้ตลอดไป

ท่านว่าดี-ชั่ว มิได้เกิดขึ้นเอง
แต่อาศัยการทำบ่อยก็ชินไปเอง
เมื่อชินแล้วก็กลายเป็นนิสัย
ถ้าเป็นฝ่ายชั่วก็แก้ไขยาก
คอยแต่จะหลงใหลไปตามนิสัยที่เคยทำอยู่เสมอ
ถ้าเป็นฝ่ายดีก็นับว่า คล่องแคล่วแกล้วกล้าขึ้นเป็นลำดับ