เราชาวพุทธ..เวลาจะเป็นจะตายก็เข้าห้องพระ
ระลึกถึง "พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์"
แล้วกราบลงชั่วขณะหนึ่งก็เย็นใจ
นั่งภาวนารำพึงถึงความตาย ความได้ความเสีย
ความเป็นมาของตน ตลอดจนความที่จะเป็นไปข้างหน้า
จะได้มีอะไรติดเนื้อติดตัวของตนไปบ้าง

เวลานี้มีแต่ความหมุนเวียนไปตามอำนาจของกิเลส
ความหมุนมาเพื่ออรรถเพื่อธรรม เพื่อแก้ตนเอง
ถอดถอนตนเองให้หลุดพ้นจากสิ่งพัวพันทั้งหลาย
เหล่านี้มีหรือไม่มี..ก็ได้คำนึงในห้องพระบ้าง

สำหรับชาวพุทธเรา..ถ้าไม่ได้คำนึงอย่างนี้แล้ว
ก็ตายทิ้งเหมือนสัตว์นั่นแล

...

พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี