ให้สำรวมกาย สำรวมมาให้มีสติที่เราเคยได้ระลึก
ให้มีจิตใจรู้ตัวตามที่เราเคยปฏิบัติรู้มาแล้ว
สิ่งที่เราปฏิบัตินี้ไม่ใช่เป็นของใหม่
ทุกอย่างเหมือนกับที่เราปฏิบัติมาแล้ว
ที่เราปฏิบัติเมื่อวานก็ปฏิบัติของเราอย่างนี้
วันนี้ก็ปฏิบัติอย่างนี้ ส่วนธรรมะก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลง
ก็มีรูปธรรม นามธรรมเหมือนเดิม
ซึ่งเกี่ยวเนื่องด้วยความสงบและไม่สงบ
มันก็มีเหมือนเดิม

เมื่อเราตรวจตรองเห็นชัดทุกส่วนตามความเป็นจริง
ส่วนไหนเป็นทุกข์ก็ให้เห็นว่ามันเป็นทุกข์จริง
ไม่ใช่ว่าส่วนทุกข์ก็จะมาแก้บิดเบือนความจริง
ให้มันได้ความสุข อันนั้นไม่ใช่ฐานะที่เป็นไปได้
ส่วนไหนไม่เที่ยงเราจะพยายามทำให้เที่ยง
มันก็เป็นไปไม่ได้ เพราะ "สิ่งที่ไม่เที่ยงนั้นเป็นธรรม"
"สิ่งที่ทุกข์มันเป็นธรรม" เหมือนกับไฟเป็นของร้อน
ความร้อนของไฟก็มีตั้งแต่ไหนแต่ไรมา
มันเป็นธรรมชาติๆของมันเอง

...

พระอาจารย์สุวัจน์ สุวโจ
วัดป่าเขาน้อย
ต.เสม็ด อ.เมือง จ.บุรีรัมย์