พระอาจารย์สิม พุทธาจาโร
สำนักสงฆ์ถ้ำผาปล่อง
อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่

...

ความจริงนั้นจิตใจมันอยู่ภายในนี้แล้ว ไม่ได้ไปไหน
แต่ว่า สังขารมาร กิเลสมาร มันดึงดูดให้ไป
เห็นดีเห็นชอบตามอำนาจกิเลสราคะ โทสะ โมหะโน้น
ไม่มารวมไม่มาสงบภายใน ไม่อยู่ในหัวใจ มันอยู่นอกหัวใจ

เมื่ออยู่นอกเกินไป อยู่นอกนานเท่าไร
มันก็ยิ่ง "แข็งกระด้างกระเดื่อง" คือว่า
มันเคลื่อนไหวไปมาในสติปัฏฐานไม่ได้

จิตใจจะระลึกในสิ่งที่ดี มันไม่ยอมให้นึก
จิตใจที่กระด้างกระเดื่องอยู่ภายใน ..ภาวนาไม่ได้
ภาวนาไม่ลง ก้มหัวไหว้พระไม่ได้
อันนี้ท่านว่า มันเป็น "ความหลง" ของจิตผู้ไม่พินิจพิจารณา