พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

...

คำว่า“พระธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว"
นี้ก็ในเมื่อเราได้ประพฤติตามพระธรรม
คำสอนพระพุทธเจ้าให้ถูกต้องด้วยดีแล้ว
"พระธรรม" ย่อมรักษาจิตใจของผู้นั้นไม่ให้ตกต่ำจริงๆ
เช่นอย่างบุคคลทำบุญบริจาคทาน เมื่อทานโดยถูกต้อง
ตามองค์แห่งการให้ดังกล่าวมานั้นน่ะ
มันก็ได้บุญกุศลมาก บุญกุศลก็รักษาดวงจิตไว้
ไม่ให้เป็นคนตระหนี่เหนียวแน่น ไม่ให้เป็นคนโลภโมโทสัน


นี้แหละ "อำนาจแห่งทานการกุศล" ทำให้คนเราใจมีเมตตาอารี
เมื่อทำบุญให้ทานมากๆเข้าแล้วอันซึ่งจะกลายเป็นคนใจดำ..ไม่มี
คนใจดำนั้นล้วนแต่คนไม่ได้ทำบุญให้ทาน มีจิตประกอบไปด้วยความโลภ
ได้สมบัติมาเท่าไรแล้วก็ไม่พอ เพ่งเล็งไปแย่งชิงเอาสมบัติผู้อื่นนั้นเข้ามาอีก
นี่เรียกว่า "จิตมันตกไปทางบาปอกุศล" เพราะว่าไม่มีคุณธรรมรักษาจิตใจไว้

อันผู้ใดได้ทำบุญให้ทานลงไปแล้วอย่างนี้ก็ถือได้ว่าเป็นผู้มีคุณธรรม
คือมีเมตตาธรรม กรุณาธรรม อยู่ในใจจึงให้ทานได้
ถ้าไม่มีคุณธรรมเหล่านี้อยู่ในใจแล้วให้ทานไม่ได้ เออ เรื่องมันน่ะ