พระอาจารย์ลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ

...

เมื่อเขาได้รับความสุขจากเราเป็นที่พอใจ
เช่นนี้ก็ทำให้เขารักเรา คิดถึงเราและทิ้งเราไม่ได้
ต่อไปเมื่อถึงเวลาเรามีทุกข์เจ็บไข้ หรือจวนจะตาย
เขาก็จะพากันมาหาเราเอง ทั้งผี ทั้งคน ทั้งเทวดา
ก็จะมาห้อมล้อมเรา ..ไม่ใช่มาเบียดเบียน
แต่เขามาเพื่อคอยช่วยพิทักษ์รักษา
เพราะนึกถึงบุญคุณที่เราเคยช่วยให้เขามีความสุข

เหตุนั้น "พระพุทธเจ้า" ของเราเมื่อเสด็จดับขันธปรินิพพาน
แผ่นดินและมหาสมุทรจึงไหวไปหมดทั้งโลกธาตุ
ทั้งพวกผีปีศาจ เทวดา มนุษย์และสัตว์ดิรัจฉานน้อยใหญ่
ตลอดจนสัตว์เลื้อยคลาน เช่น นก หนู จิ้งจก ตุ๊กแก
ไส้เดือน กิ้งกือ จนถึงสัตว์ตัวเล็กๆ เช่น มดดำมดแดง
เหล่านี้ก็พากันอัศจรรย์โดยความอาลัยในพระองค์ว่า

"สมณโคดมได้ทรงอุบัติมาในโลกได้ ๘๐ ปี
มาวันนี้พระองค์ก็ได้เสด็จดับขันธปรินิพพานเสียแล้ว
..เราคิดถึงท่านนักหนา.."

ทั้งอินทร์ พรหม เทวดา มนุษย์และสัตว์ดิรัจฉาน
ต่างก็มีความรักใคร่ในพระองค์ตลอดทั่วทั้งพิภพ
นี่ก็เพราะ "คุณธรรมความดี" ของพระองค์
ซึ่งปกแผ่ความร่มเย็นออกไปทั่วโลก

เหตุนั้นจึงว่า "สพฺพพุทฺธานุภาเวน"
อานุภาพแห่งพระพุทธเจ้าย่อมกำจัดเวรภัยได้จริง
เมื่อใครหมั่นมาระลึกถึงพระคุณของพระองค์
เช่น "พุทโธๆ" อยู่เสมอแล้ว ผู้นั้นจะมีเวรภัยได้อย่างไร

ไปอยู่กับคน คนก็ต้องรัก อยู่กับผี ผีก็ไม่เกลียด
อยู่กับเทวดา เทวดาก็ชอบ
จะอยู่ไหนๆเขาโปรยข้าวตอกดอกไม้ให้
นี่แหละ..การภาวนา "พุทโธๆ" ย่อมมีอานิสงส์ดีอย่างนี้

...

คัดลอกจาก
หนังสือแนวทางปฏิบัติ วิปัสสนา-กัมมัฏฐาน เล่ม ๒
พระอาจารย์ลี ธัมมธโร. มกราคม, ๒๕๕๓. หน้า ๒๖๙-๒๗๐