"บุญในพุทธศาสนา หมดไม่เป็น"

" .. ผู้ทำบุญโดยส่วนมาก ๙๙ เปอร์เซ็นต์ เพื่ออุทิศแก่ผู้มีพระคุณทั้งหลาย มีบิดามารดาเป็นต้น ชาวพุทธมีดีตรงนี้แหละ พุทธศาสนาสอนให้รู้จักบุญคุณของผู้ที่มีพระคุณทั้งหลาย แล้วทำดีเพื่อสนองพระคุณของท่านเหล่านั้น "ถ้าไม่รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณแล้ว คนเราก็จะกลายเป็นเดรัจฉานไปหมด"

"การทำความดี" คือบุญกุศลนี้ย่อมทำสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ ไม่ทำสิ่งที่เป็นโทษแก่ตนและคนอื่น "ทำในที่เปิดเผย ไม่ทำในที่ลับด้วยและทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ" ไม่เหมือนกับคนที่ทำความชั่ว

"ทำความชั่วนั้น ทำด้วยความเศร้าหมอง ไม่ผ่องใสและก็ทำในที่ลับไม่เปิดเผยด้วย" ทั้งไม่อุทิศส่วนบาปนั้นให้แก่ผู้มีพระคุณทั้งหลาย ถึงแม้อุทิศให้แก่ใครก็ไม่มีใครอยากรับ เพราะเป็นของเศร้าหมอง

"ทำบุญให้แก่ผู้มีพระคุณที่ตายไปแล้วนี้ จงทำด้วยของบริสุทธิ์" อย่าไปฆ่าเป็ด ไก่ ฆ่าวัว ฆ่าควายมาทำ จะบาปหนักเข้าไปอีกทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยใจผ่องใสบริสุทธิ์ เป็นต้นว่า ตักบาตรถวายอาหารพระสงฆ์ บุญก็มากเอง "บุญมิใช่เกิดเพราะไทยทานมาก ๆ แต่เกิดขึ้นจากใจเลื่อมใสศรัทธาต่างหาก"

"เปรียบเหมือนเทียนที่เรามีอยู่แล้วไปขอต่อจากคนอื่น เทียนของคนอื่นก็ไม่ดับ ของเราก็ได้ไฟสว่างมา เหตุนั้นบุญในพุทธศาสนาจึงหมดไม่เป็น" คนมากี่ร้อยกี่พัน "เอาหัวใจของตนมาตักตวงเอาบุญในพุทธศาสนานี้ ก็ไม่มีหมดบุญยังเต็มเปี่ยมอยู่ตามเดิม" ถ้าทำด้วยความเลื่อมใสแล้ว วัตถุทานมีน้อยก็กลายเป็นของมากเอง .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี