มีเรื่องเล่าในสมัยพุทธกาลว่า

"พระนางสุปปวาสา พระธิดาในตระกูลโกลิยวงศ์ ทรงพระครรภ์อยู่นานถึง ๗ ปี เจ็บพระครรภ์อยู่นานถึง ๗ วัน แม้ทรงได้รับความทุกข์ทรมานมากขนาดนั้น แต่ก็ทรงอดกลั้น ด้วยการระลึกถึงคุณของพระรัตนตรัย และระลึกถึงคุณแห่งพระนิพพาน เมื่อยังไม่เห็นว่าจะคลอดง่ายๆ พระนางเกรงว่าอาจจะสิ้นพระชนม์ไปก่อน จึงขอร้องให้พระสวามีไปเฝ้าพระพุทธเจ้า เพื่อกราบทูลให้ทรงทราบ

พระพุทธองค์ทรงประทานพรว่า ขอให้พระนางมีพระประสูติกาลโดยปลอดภัยและมีความสุข เมื่อพระสวามีกลับมาก็พบว่า พระนางมีพระประสูติกาลแล้ว

วันรุ่งขึ้น พระพุทธองค์พร้อมหมู่สงฆ์เสด็จไปเสวยที่นิเวศของพระนางสุปปวาสาแล้ว จึงตรัสถามว่า ทรงพระครรภ์นานถึง ๗ ปี เจ็บพระครรภ์นานถึง ๗ วัน ทุกข์ทรมานมากเช่นนี้ ยังจะต้องการบุตรอีกหรือไม่ พระนางกราบทูลว่า ถ้าจะมีอีกซัก ๗ ครั้ง ก็ยินดี

พระพุทธองค์จึงเปล่งอุทานในเวลานั้นว่า "สิ่งที่ไม่น่ายินดีมักมาในรูปของสิ่งที่น่ายินดี สิ่งที่ไม่น่ารัก มักมาในรูปของสิ่งที่น่ารัก และทุกข์มักมาในรูปแห่งสุข เพราะฉะนั้น คนจึงประมาทกันนัก"

และในเวลาต่อมา พระโอรสของพระนางสุปปวาสานี้เอง ได้ออกผนวชมีนามว่า พระสีวลี ได้รับการยกย่องว่าเป็นเลิศในทางผู้มีลาภมากกว่าใครๆ เพราะได้ทำบุญไว้ในอดีตชาตินั่นเอง


คติธรรมจากเรื่องนี้ แสดงให้เห็นคุณธรรม ๒ ประการ คือ >>> อ่านนิทาน ธรรมะ คติ สอน ใจ เรื่อง ทุกข์ซ่อนรูป (เต็มเรื่อง) http://tammastory.blogspot.com/2015/07/blog-post.html