อุฏฺฐาตา วินฺทเต ธนํ

คนขยัน ย่อมหาทรัพย์ได้

 

พาโล อปริณายโก

คนโง่ คนพาล ไม่ควรเป็นผู้นำ

 

อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ

ตนเป็นที่พึ่งของตน

 

ปญฺญาว ธเนน เสยฺโย

ปัญญาย่อมประเสริฐกว่าทรัพย์

 

อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย

ชนะตนนั่นแหละประเสริฐกว่า

 

ยถาวาที ตถาการี

พูดอย่างไร ทำได้อย่างนั้น

 

สจฺจํ เว อมตา วาจา

คำจริงเป็นสิ่งไม่ตาย

 

อิณาทานํ ทุกขํ โลเก

การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก

 

อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา

บัญฑิตย่อมฝึกตน

 

ททมาโน ปิโย โหติ

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก