ธมฺมเทสฺสี ปราภโวํ

ผู้เกลียดธรรม เป็นผู้เสื่อม

 

ปริภูโต มุทุ โหติ อติติกฺโข จ เวรวา

อ่อนไปก็ถูกเขาหมิ่น แข็งไปก็มีภัยเวร

 

นตฺถิ โลเก อนินฺทิโต

ผู้ไม่ถูกนินทา ไม่มีในโลก

 

ทุวิชาโน ปราภโว

ผู้มีความรู้ในทางชั่ว เป็นผู้เสื่อม

 

สุวิชาโน ภวํ โหติ

ผู้มีความรู้ในทางที่ดี เป็นผู้เจริญ

 

โจรา โลกสฺมิมพฺพุทา

พวกโจรเป็นเสนียดของโลก

 

ธมฺมกาโม ภวํ โหติ

ผู้ชอบธรรม เป็นผู้เจริญ

 

ครุ โหติ สคารโว

ผู้เคารพผู้อื่น ย่อมมีผู้เคารพตนเอง

 

ผาตึ กยิรา อวิเหฐยํ ปรํ

ควรทำแต่ความเจริญ อย่าเบียดเบียนผู้อื่น

 

สจฺจํ หเว สาธุตรํ รสานํ

ความซื่อสัตย์นั่นแล ดีกว่ารสทั้งหลาย