โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท

พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ

 

โกโธ สตฺถมลํ โลเก

ความโกรธเป็นดังสนิมศัสตราในโลก

 

โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ

ฆ่าความโกรธได้ อยู่เป็นสุข

 

โกธํ ปญฺญาย อุจฺฉินฺเท

พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา

 

โกธสมฺมทสมฺมตฺโต อายสกฺยํ นิคจฺฉติ

ผู้เมามึนด้วยความโกรธ ย่อมถึงความไร้ยศศักดิ์

 

ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ

ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด สิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย

 

อนตฺถชนโน โกโธ

ความโกรธก่อความพินาศ

 

ทุกฺขํ สยติ โกธโน

คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์

 

อปฺโป หุตฺวา พหุ โหติ วฑฺฒเต โส อขนฺติโช

ความโกรธน้อยแล้วมาก มันเกิดจากความไม่อดทน จึงทวีขึ้น

 

ปจฺฉา โส วิคเต โกเธ อคฺคิทฑฺโฒว ตปฺปติ

ภายหลังเมื่อความโกรธหายแล้ว เขาย่อมเดือดร้อน เหมือนถูกไฟไหม้