ข้อที่น่าสงสัย และเคยมีผู้สงสัยมาแล้วว่า ถ้าการรักษาศีล เป็นเพียงการตั้งใจรักษา ความปกติแล้ว ศีลก็ไม่ได้ทำให้คนเรามีอะไร ดีขึ้น เพราะเป็นเพียงปกติเท่านั้น ถูกการรักษาศีลเป็นการอยู่ในปกติของตนเอง แต่ว่าการที่เราอยู่ในปกติของตนเองนั่นแหละ เป็นความดีอยู่ในตัวแล้วการที่เราอยู่ในความปกติ ก็เท่ากับอยู่ในความดีนั่นเอง และการที่เราตั้งใจรักษาปกติ พูดอีกทีก็เป็นการทำความดีอยู่ในตัว ขอให้เข้าใจเรื่องนี้ชัดๆ อีกหน่อยประเดี๋ยวจะสงสัยทีหลัง

ถ้าสมมติว่า เรามีเงินอยู่พันบาท แล้วเรารักษาเงินพันบาทนั้นไว้ ให้คงตัว ก็เท่ากับได้ทำงาน ๒ อย่างคือ เป็นการรักษาเงินพันบาทเดิม ให้คงอยู่ด้วย และเป็นการรักษาฐานที่ตั้งของความร่ำรวยต่อไปด้วย เพราะเงินหมื่นเงิน แสนที่เราจะมีต่อไป ก็ตั้งอยู่บนพื้นเดิมนั่นเอง

รักษาศีลก็เหมือนกัน ย่อมได้ผลทั้ง ๒ อย่าง เป็นการรักษาทุนเดิม คือระดับความเป็นคนไว้ไม่ให้ทรุดลง นี่ชั้นหนึ่ง และเป็นการสร้าง พื้นฐานรองรับความดีความเจริญต่อไปด้วย อีกชั้นหนึ่งความปกติ ย่อมเป็นพื้นฐานของความสงบเรียบร้อยทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้ายังมีความปกติความสงบเรียบร้อย ก็ยังมี แต่ถ้าผิดปกติเข้าเมื่อไร ก็เกิดความยุ่งยากเสียหายตามมา

นึกถึงของทั่วๆไปก่อน เช่นพระอาทิตย์ส่องแสงอยู่ทุกวันเป็นปกติ ถ้าพระอาทิตย์รักษาปกติอยู่อย่างนี้ตราบใด พวกเราก็สงบสุข แต่ ถ้าวันใดพระอาทิตย์เกิดทำผิดปกติขึ้นมา คือ ไม่ส่องแสงในเวลากลางวัน ไม่ต้องพูดถึง กติทั้งวัน เพียงแต่เกิดสุริยุปราคาก็เสียงานไม่น้อย ถ้าฤดูเกิดผิด ปกติ เช่นหน้าฝน แล้วฝนไม่ตก ก็เกิดข้าวยากหมากแพง อวัยวะร่างกายก็เหมือนกัน ตามปกติตาดูอะไรเห็น หูฟังอะไรได้ยิน ปากคอ กินอาหารได้ ถ้าพวกนี้มันเกิดผิดปกติขึ้นมาจะเป็นอย่างไร คิดดูเอง หรือเอาแค่ลมหายใจก็ได้ ปกติของเราต้องหายใจทีนี้ลองทำผิดปกติดูบ้างซิ คือเอามืออุดจมูกเสีย จะเป็นอย่างไร ?อย่างปกติ กับ อย่างผิดปกติ ไหนสบายดีกว่ากัน?

ใครๆก็รู้ เรื่องผิดปกติมีอยู่หลายอย่าง เสียทั้งนั้น คนสติผิดปกติ เรียกว่า คนสติวิปลาส คนจริตผิดปกติ เรียกว่า คนวิกลจริต คนอวัยวะผิดปกติ เรียกว่า คนพิการ คนมีความประพฤติผิดปกติ เรียกว่า คนทุศีล

ท่านนักศึกษาโปรดคิดสอบสวนใจดูเองก็แล้วกันว่า ถ้าสมมติว่า ท่านจะเลือกคนสักคนหนึ่ง ขอโทษเถอะ จะเลือกเป็นสามีภรรยา เลือกเป็น เพื่อน เลือกเป็นนาย เลือกเป็นลูกน้อง หรือน้อง ที่สุด เลือกมาเป็นคนใช้ ท่านจะเลือกเอาคนปกติ หรือเลือกคนผิดปกติ ?

ข้าพเจ้าคิดว่า ทุกคนจะต้องมีความคิดตรงกัน คือเลือกเอาคนปกติ ว้ก่อนละ หรือจะมีใครบ้างเกิดนึกขลัง จะเลือกเอาคนสติวิปลาส หรือคนวิกลจริต ก็เชิญที่พูดมานี้ คือต้องการย้ำ ถ้าหากจะมีผู้สงสัย ย้ำให้เห็นว่าการรักษาศีลนั้น แม้ว่าเป็นการรักษาปกติเดิมของตนก็จริง แต่ก็เป็น การกระทำความดีอยู่ในตัวพูดอีกที การรักษาศีลเป็นการทำความดี โดยตรง แต่เป็นการทำความดีชั้นพื้น ที่ว่ามาแล้ว ถ้าเป็นการทำนาก็ เทียบกับการไถการคราด ถ้าเป็นการก่อสร้างตึกรามก็เทียบ กับการตอกเข็มลงรากนั่นเอง

โ ด ย : พ.อ.ปิ่น มุทุกันต์