ในหมวดของปัญญา ประกอบด้วย อริยมรรค ๒ ประการ คือ สัมมาสังกัปปะ และ สัมมาทิฐิ
ซึ่งมีความหมายดังนี้
๗. สัมมาสังกัปปะ ได้แก่ ความดำริชอบ ในการที่จะพัฒนาปัญญาให้เกิดขึ้นนั้น เราไม่จำเป็น
จะต้องหยุดกระบวนการความคิดใดๆ ความคิดต่างๆยังคงดำเนินต่อไปได้ แต่รูปแบบการคิด
จะเปลี่ยนไป การที่เราฝึก จิตให้มีสมาธิ อยู่กับการหายใจเข้าออก สมาธิจะช่วยพัฒนาให้เรา
เกิดปัญญาขึ้นมา โดยจะทำให้รูปแบบของความคิด เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ถูกที่ควรมากขึ้นๆ
ซึ่งจะค่อยๆ เข้าไปแทนที่ความคิดดั้งเดิม ที่เต็มไปด้วยความโลภ ความโกรธ ความหลง เมื่อ
มาถึงจุดนี้แล้ว กิเลสหยาบที่มีอยู่ในระดับพื้นผิวของจิต ก็จะเริ่มหมดไป การดำริที่จะทำการ
ในสิ่งใดๆ ก็จะเป็นไปในทางที่ชอบ เป็นไปในทางธรรมะ เพื่อนำตนให้หลุดพ้น
๘. สัมมาทิฐิ ได้แก่ ความเห็นชอบที่ถูกต้อง ซึ่งเป็นปัญญาอันแท้จริง โดยมีความเห็น หรือ
ความเข้าใจสิ่งต่างๆ ตามเนื้อแท้ของความเป็นจริง มิใช่ตามที่มันดูเหมือนจะเป็น
