" น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี สมโณ โหติ ปรํ วิเหฐยนฺโต
บรรพชิตผู้ฆ่าสัตว์อื่น เบียดเบียนสัตว์อื่น ไม่ชื่อว่าสมณะเลย"

พุทธศาสนสุภาษิต
/ธรรมบท ขุทกนิกาย/

- - - - - - - - - - - - -
๏ วลี "น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี สมโณ โหติ ปรํ วิเหฐยนฺโต" เป็นส่วนหนึ่งของโอวาทปาฏิโมกข์ ซึ่งเป็นหลักคำสอนสำคัญในพระพุทธศาสนา แปลเป็นไทยได้ว่า "บรรพชิตผู้ฆ่าสัตว์อื่น เบียดเบียนสัตว์อื่น ไม่ชื่อว่าสมณะเลย"

ความหมายและนัยสำคัญ:

• บรรพชิต (ปพฺพชิโต): หมายถึงผู้ที่ละทิ้งชีวิตทางโลกเพื่อดำเนินชีวิตทางธรรม เช่น พระภิกษุ สามเณร
• ปรูปฆาตี: ผู้ฆ่าสัตว์อื่น
• สมณะ (สมโณ): ผู้สงบจากบาปอกุศล
• ปรํ วิเหฐยนฺโต: ผู้เบียดเบียนสัตว์อื่น

วลีนี้เน้นย้ำถึงคุณสมบัติที่สำคัญของสมณะหรือบรรพชิตในพระพุทธศาสนา นั่นคือ ความเมตตา ความไม่เบียดเบียน และการละเว้นจากการฆ่าสัตว์ การกระทำดังกล่าวขัดต่อหลักธรรมคำสอนที่เน้นความสงบและการไม่เบียดเบียนผู้อื่น ดังนั้น ผู้ที่กระทำการฆ่าหรือเบียดเบียนจึงไม่สมควรที่จะได้รับการยกย่องว่าเป็นสมณะ

ความเกี่ยวข้องกับหลักธรรม:

วลีนี้สอดคล้องกับหลักอหิงสา ซึ่งเป็นหลักธรรมสำคัญในพระพุทธศาสนาที่เน้นการไม่เบียดเบียนและการมีเมตตาต่อสรรพสัตว์
ยังสอดคล้องกับศีล 5 โดยเฉพาะข้อแรกที่ห้ามฆ่าสัตว์
โอวาทปาฏิโมกข์เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา

สรุป:
วลี "น หิ ปพฺพชิโต ปรูปฆาตี สมโณ โหติ ปรํ วิเหฐยนฺโต" เป็นคำสอนที่เตือนสติบรรพชิตให้รักษาความเมตตาและละเว้นจากการเบียดเบียนผู้อื่น เพื่อให้สมกับการเป็นสมณะผู้สงบจากบาปอกุศล
๛