ธมฺม์ สุจริต จเร
พึงประพฤติธรรมให้สุจริต


พุทธศาสนสุภาษิต
/ธรรมบท ขุทกนิกาย/


.....
พุทธศาสนสุภาษิต "ธมฺม์ สุจริต จเร" บทนี้เป็นภาษาบาลี มีความหมายว่า "พึงประพฤติธรรมให้สุจริต"

คำว่า "สุจริต" หมายถึง ความประพฤติที่ดีงาม ความซื่อสัตย์สุจริต ซึ่งเป็นหลักในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องและเหมาะสม

ความหมายโดยรวมของสุภาษิตนี้คือ เราควรปฏิบัติตามธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าด้วยความตั้งใจจริง และด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ทั้งทางกาย วาจา และใจ

เหตุผลที่เราควรประพฤติธรรมให้สุจริต
• ธรรมะเป็นเครื่องนำทาง: ธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า เป็นหลักในการดำเนินชีวิตที่ดีงาม เมื่อเราปฏิบัติตามธรรมะ เราก็จะสามารถดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้องและมีความสุข
• ความสุจริตเป็นพื้นฐานของความดี: ความสุจริตเป็นคุณธรรมที่สำคัญ ซึ่งเป็นพื้นฐานของการทำความดีอื่นๆ เมื่อเรามีความสุจริต เราก็จะสามารถรักษาศีล และปฏิบัติธรรมได้อย่างเคร่งครัด
• การประพฤติธรรมด้วยความสุจริตจะนำมาซึ่งความสุข: เมื่อเราประพฤติธรรมด้วยความสุจริต จิตใจของเราก็จะสงบสุข ไม่มีความกังวลหรือความทุกข์

คำแนะนำ
• ควรศึกษาและปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ: เราควรศึกษาและปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้เข้าใจหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า และสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้อง
• ควรตั้งใจรักษาศีล: เราควรตั้งใจรักษาศีลอย่างเคร่งครัด เพื่อเป็นพื้นฐานในการประพฤติธรรมให้สุจริต
• ควรฝึกฝนจิตใจให้มีความเมตตา: เราควรฝึกฝนจิตใจให้มีความเมตตา กรุณา และให้อภัย เพื่อที่จะสามารถประพฤติธรรมได้อย่างสุจริต

สรุป
พุทธศาสนสุภาษิตบทนี้สอนให้เราเห็นถึงความสำคัญของการประพฤติธรรมให้สุจริต เพราะการประพฤติธรรมด้วยความสุจริตจะนำมาซึ่งความสุขและความเจริญก้าวหน้าในการดำเนินชีวิต
.