พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต เป็นสุนทรพจน์เครื่องเตือนใจ ให้ดำเนินในสัมมาปฏิบัติได้เป็นอย่างดี เพื่อให้เป็นสักขีพยานเด่นชัดอยู่ในใจของนักธรรมอยู่เสมอ

#	เรื่อง	อ่าน
0032	สุทฺทสํ วชฺชมญฺเญสํ อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ โทษของผู้อื่นเห็นได้ง่าย ฝ่ายของตนเห็นได้ยาก	1010
0031	สลาภํ นาติมญฺเญยฺย ไม่ควรดูแคลนลาภของตน	959
0030	สุทฺธ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ ความบริสุทธิ์ ความไม่บริสุทธิ์เฉพาะตน	1007
0029	สาธุ สพฺพตฺถ สํวโร ความระวังในสิ่งทั้งปวงเป็นดี	1134
0028	สุขา สทฺธมฺมเทสนา ความแสดงพระสัทธรรมให้เกิดสุข	1040
0027	สุขา สทฺธา ปติฏฺฐิตา ศรัทธาตั้งมั่นแล้วให้เกิดสุข	1234
0026	สุขา สงฺฆสฺส สามคฺคี ความพร้อมเพรียงของหมู่ให้เกิดสุข	1541
0025	สุขํ ยาว ชรา สีลํ ศีลนำสุขมาให้ตราบเท่าชรา	1131
0024	หนนฺติ โภคา ทุมฺเมธํ โภคทรัพย์ย่อมฆ่าคนหาปัญญามิได้	1033
0023	หิรินิเสโธ ปุริโส โกจิ โลกสฺมิ ํ วิชฺชติ คนผู้งดด้วยความละอายแก่ใจหาได้น้อยในโลก	1016
0022	สุโข พุทฺธานํ อุปฺปาโท ความเกิดขึ้นแห่งท่านผู้รู้ทั้งหลายให้เกิดสุข	1008
0021	สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย ความสะสมขึ้นแห่งบุญนำมาซึ่งสุข	1411
0020	อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ อนึ่งมารดาบิดาเป็นผู้ควรคำนับของบุตร	1048
0019	อตฺตโน อุตฺตริ ภเชถ ควรคบคนที่ยิ่งกว่าตน	968
0018	น จ หาเยถ กทาจิ ตุลฺยเสวี คบคนที่เท่ากันไม่เสื่อมในกาลไรๆ	967
0017	นตฺถิ โลเก รโห นาม ชื่อว่าที่ลับย่อมไม่มีในโลก	1169
0016	ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร มารดาบิดาท่านว่าเป็นบุรพาจารย์ (ของบุตร)	1067
0015	นิหียติ ปุริโส นิหีนเสวี คบคนเลวย่อมเลวลง	1017
0014	ปุญฺญานิ กยิราถ สุขาวหานิ ควรทำบุญอันนำความสุขมาให้	1116
0013	เสฏฺฐมุปคมํ อุเทติ ขิปฺปํ คบคนที่ประเสริฐย่อมเจริญเร็ว	994