พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต เป็นสุนทรพจน์เครื่องเตือนใจ ให้ดำเนินในสัมมาปฏิบัติได้เป็นอย่างดี เพื่อให้เป็นสักขีพยานเด่นชัดอยู่ในใจของนักธรรมอยู่เสมอ

#	เรื่อง	อ่าน
0012	อพฺยาปชฺฌํ สุขํ โลเก ความไม่เบียดเบียนกันเป็นสุขในโลก	1120
0011	อาปทาสุ ถาโม เวทิตพฺโพ กำลังใจพึงรู้ได้ในคราวมีอันตราย	1040
0010	ปาปํ ปาเปน สุกรํ คนชั่วทำบาปได้ง่ายดาย	1126
0009	ปาเป น รมตี สุจิ คนสะอาดย่อมไม่ยินดีในบาป	1148
0008	นาญฺญํ นิสฺสาย ชีเวยฺย ไม่ควรอาศัยผู้อื่นเป็นอยู่	1001
0007	สากจฺฉาย ปญฺญา เวทิตพฺพา ปัญญาพึงรู้ได้ด้วยการสนทนา	1049
0006	สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ ความสะอาด พึงรู้ได้ด้วยกิจการงาน	1064
0005	สํวาเสน สีลํ เวทิตพฺพํ ศีลพึงรู้ได้เพราะอยู่ร่วมกัน	1089
0004	สาธุ ปาเปน ทุกฺกรํ ความดี คนชั่วทำได้ยาก	1204
0003	สญฺญมโต เวรํ น จีรติ ผู้คอยระวังอยู่ ย่อมไม่ก่อเวร	1117
0002	สุกรํ สาธุนา สาธุ ความดี คนดีทำง่าย (กว่าคนชั่ว)	1160
0001	สุโข วิเวโก ตุฏฺฐสฺส ความสงัดของผู้สันโดษ ย่อมทำให้เกิดสุข	1125