ตัดไฟเสีย.. ก่อนมันจะไหม้ลาม

 หิ่งห้อยน้อย   25 ก.พ. 2554

 
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
                     ผู้ซึ่งไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง





ดูกรภิกษุทั้งหลาย
บุรุษพึงวางคบหญ้าที่ไฟติดแล้วในป่าหญ้าแห้ง
เขาจึงรีบดับคบนั้นเสียด้วยมือและเท้า
ก็เมื่อเป็นเช่นนี้
สัตว์มีชีวิตทั้งหลายบรรดาที่อาศัยหญ้าและไม้อยู่
ไม่พึงถึงความพินาศฉิบหาย แม้ฉันใด


ดูกรภิกษุทั้งหลาย
สมณะหรือพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง
ก็ฉันนั้นเหมือนกัน
รีบละ รีบบรรเทา รีบทำให้หมด
รีบทำให้ไม่มีซึ่งอกุศลสัญญาที่ก่อกวนอันบังเกิดขึ้นแล้ว
เขาย่อมอยู่เป็นสุข ไม่มีความอึดอัด
ความคับแค้น ความเร่าร้อน ในปัจจุบัน
เบื้องหน้าแต่มรณะ เพราะกายแตก พึงหวังสุคติได้ ฯ


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ




    






ต้องรีบเพียร ดับร้อน ก่อนจะสาย
ก่อนวอดวาย สิ้นไป เป็นผุยผง
ต้องรีบละ รีบวางไว้ ไม่พะวง
ก่อนจะปลง ไฟให้ดับ ลับลงไป

ไฟกองใหญ่ ไฟระคะ ไฟโทสะ
ไฟโมหะ ที่ลุกโหม ตะโบมใส่
เพราะจิตมี หญ้าแห้ง แหล่งเชื้อไฟ
อนุสัย กิเลสไซร้ นอนเนื่องมา

มันพร้อมลุก โหมกระพือ เผาดวงจิต
ให้มอดไหม้ ตายสนิท ในสังสาร์
ใช่หน้าที่ เพียงดับไฟ ที่โหมมา
เหล่ากองหญ้า ก็ต้อง กำจัดไป


เจริญในธรรม เจ้าค่ะ





RELATED STORIES



จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย