จากวันนั้นถึงวันนี้

 คืนถิ่น   3 มิ.ย. 2555

ข้าพเจ้าอภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า นมัสการพระธรรม นอบน้อมพระสงฆ์


เมื่อความทุกข์มากมายมากรายกล้ำ
ช่วยตอกย้ำว่าเราเฝ้าสังขาร
แล้วยึดมั่นอาเพศกิเลสมาร
มาคาดคั้นไม่คาดคิดเหมือนติดปลิง

ต้นภพชาติก็เริ่มเติมสมมุติ
นั่นบุรุษ สตรี นี่ชายหญิง
ทั้งสูตรคูณภาษาน่าแอบอิง
มีทุกสิ่งมีของรักให้หนักใจ

พอเนิ่นนานปีผ่านกาลเริ่มเปลี่ยน
ก็หมุนเวียนวิบากกรรมนำมาใหม่
ด้วย รัก โลภ โกรธ หลง คงตามไป
สัมปยุตยุคสมัยวัตถุธรรม

ผ่านวันเวลามาเรื่อยๆ
สิ่งสมมุติไม่เคยเหนื่อยยังล้นหลาม
เปลี่ยนบทบาทมาแสดงแสร้งทุกยาม
ยังติดตามย้อนยอกหลอกว่าจริง
   




พุทธชยันตีสองพันหกร้อยปีล่วง
ทรงปลดบ่วงตัณหามาเป็นมิ่ง
ให้มวลหมู่เวไนยได้พึ่งพิง
ตรัสรู้ธรรมทุกสิ่งนำแสดง

พุทธคุณอันยิ่งใหญ่ใช่แค่นี้
แต่มากมายเกินกว่าที่จะกล่าวแจ้ง
นานเท่านานเท่าใดไม่เปลี่ยนแปลง
อริยมรรคยังแสลงอวิชชา

ได้เกิดมาเป็นมนุษย์สุดแสนยาก
แม้ลำบากเพียงใดใคร่ตามหา
ความจริงแท้เพราะแน่ใจในพระศาสดา
และธัมมาที่พระองค์ทรงทราบความ

วิสาขบูชามาปีนี้
ฉลองพุทธชยันตีที่สยาม
อริยสัจแห่งจิตพินิจตาม
ยังงดงามสูงสุดพุทธบูชา

RELATED STORIES



จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย