"ใจไม่มีเรือนอยู่ คือไม่ภาวนา"

" .. "เราสร้างบ้านเรือนให้สวยงามหลายชั้น" ถึงร้อยชั้นกว่าก็มี "ให้รูปร่างกายหรือว่าเรือนของกาย"

ที่นี่เรือนใจไม่มี "ใจไม่มีเรือนอยู่ คือไม่ภาวนาทุกขณะทุกเวลา" จิตมันก็เร่ร่อน ไม่มีบ้านเรือนอยู่ "เหมือนคนไม่มีบ้านเรือนอยู่" แดดออกมา ฝนตกก็เปียกทุกข์มาก เพราะคนไม่มีที่พักพิงอาศัย หลักฐานของตัวเองไม่มี ลอยเลื่อนก็มีทุกข์

"จิตไม่มีสมาธิ จิตไม่มีภาวนา" จิตไม่มีพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่ในนั้น "เป็นจิตเลื่อนลอย ฟุุ้งซ่านรำคาญเลื่อนลอย รั่วไหล อยู่ใต้อำนาจกิเลส จิตจึงได้มีความทุกข์" ความเดือดร้อนวุ่นวาย .. "

"พุทธาจาโรปูชา"
หลวงปู่สิม พุทธาจาโร