.
 "ความหลง พาไปสู่อบายภูมิ"

" .. "ความหลง ตัวนี้เป็นเรื่องลึกลับของใหญ่นะ" อันนี้ทำให้หลงไปตามเหตุการณ์ต่าง ๆ ซี่งจิตใจขาดปัญญาก็เลยไปกันใหญ่ "โลภ โกรธ หลงตัวนี้ท่านว่าเป็นมูลเหง้าใหญ่" ที่พยายามดึงจิตใจให้ลงไปทางตํ่า ความหลงเป็นการเปิดประตูแห่งอบายภูมิ

"อะไรคืออบายภูมิ คือนรก คือเปรต อสุรกาย พวกกำเนิดสัตว์เดรัจฉานทั่วไป" พวกนี้ไม่มืโอกาสจะได้ประพฤติปฏิบัติธรรม "วิ่งเต้นแต่หาอยู่หากินเลี้ยงเนื้อหนังมังสัง ตัวเองอยู่นั่นแหละ" เรียกว่าตกอยู่ในห่วงของกองทุกข์

"ธรรมส่วนที่แก้กันมันมือยู่แล้ว" นอกจากเราจะไม่แก้ แล้วก็ปล่อยไปตามเรื่อง ถือว่ามันเป็นเรื่องของจิตใจของตนเอง "จิตใจนึ่ละแก้ได้" .. "

"วีระปฎิปทา มหาวีโร"
หลวงปู่ศรี มหาวีโร