"ใจเป็นของไม่ตาย"

" .. "ใจดวงนี้ซึ่งเป็นของไม่ตาย" ไปภพใดชาติใดตกนรกอเวจีกี่กัปกี่กัลป์ทุกข์ขนาดไหนใจยอมรับว่าทุกข์ "แต่ใจนี้ไม่ยอมฉิบหาย" ความฉิบหายไม่มีในใจ ความสูญไม่มีในใจ ใจไม่มีสูญ

ส่วนทุกข์ สุขมากน้อยยอมรับว่าเป็นสุขเป็นทุกข์ที่ใจได้เหมือนกันกับทุกดวงใจ เวลาไปอยู่ในนรกกี่กัปกี่กัลป์ "นรกก็อยู่ในกฎอนิจจัง" มีความแปรสภาพ ไม่แปรเร็วก็แปรช้า แปรขึ้นมา แล้วก็แปรขึ้นมาจนกระทั่งเป็นมนุษย์ "สร้างความดีงามขึ้นมาแล้วก็เป็นเทวบุตรเทวดา"

สร้างความดีงามมากขึ้น ๆ "ถึงขั้นบารมีสมบูรณ์เต็มที่แล้วเป็นผู้บริสุทธิ์พุทโธ เช่นพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ท่าน" ท่านสิ้นสุดยุติทุกอย่างแล้ว .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน