.
 "เอาความตายเข้าแลก"

" .. การทำความเพียรของผู้ตั้งใจจะข้ามโลก ไม่ขอเกิดมาแบกหามกองทุกข์นานาชนิดอีกต่อไป "ต้องเป็นความเพียรชนิดเอาตายเข้าแลกกัน"

เฉพาะผมเอง ก่อนที่จะมาเป็นอาจารย์สอนหมู่คณะ มิได้นึกว่าชีวิตจะยังเหลือเดนมาเลย "เพราะความมุ่งมั่นต่อธรรมแดนหลุดพ้น มีระดับสูงเหนือชีวิติที่ครองตัวอยู่"

การทำความเพียรทุกประโยคทุกอริยาบท "ได้ตั้งเข็มทิศไว้เหนือชีวิตทุกระยะ" ไม่ยอมให้ความอาลัยเสียดายในชีวิต เข้ามากีดขวางในวงความเพียรเลย

นอกจากความบีบบังคับของจิต ที่เต็มไปด้วยความหวังต่อทางหลุดพ้นเท่านั้นเป็นบงการแต่ผู้เดียวว่า "ถ้าขันธ์ทนไม่ไหวจะแตกตายไปก็ขอให้แตกไป" เราเคยตายมาแล้วจนเบื่อระอา "ถ้าไม่ตายขอให้รู้ธรรมที่พระองค์รู้เห็น อย่างอื่นไม่ปรารถนาอยากรู้อยากเห็น" เพราะเบื่อต่อการรู้เห็นมาเต็มประดาแล้ว

บัดนี้เราอยากรู้เพียงอย่างเดียว "คือสิ่งที่เรารู้แล้วไม่ต้องกลับมาลุ่มหลงเกิดตายอีกต่อไป" สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ปรารถนาอย่างยิ่งของเราในบัดนี้ .. "

โอวาทของ "พระอาจารย์ใหญ่มั่น ภูริทัตฺตมหาเถร"