...คนเรานั้น ถ้าไม่มีพุทธัง ธัมมัง สังฆัง
เป็นของดีภายใน ถึงแม้จะได้ของดีภายนอก
ไปแล้วก็ไม่เกิดประโยชน์อันใด


...ถ้าเราเชื่อจริง ทำจริง มันก็เป็นของจริง
ของจริงมีอยู่ แต่เรามันไม่เชื่อจริง
จึงไม่เห็นของจริง



…ขยันก็ให้ทำ ขี้เกียจก็ให้ทำ ถ้าวันไหนยัง
กินข้าวอยู่ก็ต้องทำ วันไหนเลิกกินข้าว
แล้วนั่นแหละ จึงค่อยเลิกทำ