"โลภ คือความรู้สึกไม่พอ"

" .. "ความโลภนั้น" ไม่หมายถึงโลภอยากได้ทรัพย์สินเงินทองเท่านั้น "ความโลภยศ โลภสรรเสริญ โลภอยากได้หน้าได้ตา อยากได้บริวารผู้แวดล้อมเรียกว่า เป็นความโลภทั้งสิ้น" เป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งสิ้น

ควรมีสติพิจารณาดูให้เห็นว่า "มีอยู่ในใจตนมากน้อยเพียงไร" กิเลสคือความโลภมีอยู่มากความไม่พอดีมีมาก ก่อให้เกิดความร้อนความวุ่น ความทะเยอทะยานไม่รู้จบสิ้น แม้จะมั่งมีมหาศาลก็ยังรู้สึกเหมือนเป็นคนขาดแคลน "แม้จะเป็นใหญ่เป็นโตก็ยัง เหมือนเป็นคนเล็กคนน้อย" ที่ยังต้องการผู้เสริมส่งบารมี

"เมี่อมีความรู้สึกไม่พอเช่นนี้อยู่ตราบใด จักหาความสุขไม่ได้อยู่ตราบนั้น หาเหตุผลไม่ได้อยู่ตราบนั้น" จะกล่าวว่าเป็นผู้ขาดปัญญาทั้ง ๆ ที่ไม่ควรขาดก็น่าจะได้ .. "

"แสงส่องใจ" ๕ ธันวาคม ๒๕๒๕
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร