.
 "ผู้นั้นบารมีแก่กล้าแล้ว"

" .. "ผู้รักใคร่ภาวนาอยู่เป็นเนืองนิจ" เรียกว่า "ผู้นั้นบารมีแก่กล้าแล้ว" ท่านผู้ใดขี้เกียจก็ให้ทราบเถิดว่าบารมียังอ่อนเหลวไหลมาก ฉะนั้น "จึงไม่ควรนั่งควรนอนให้บารมีแก่กล้า"

คำว่านั่งนอน นอนทั้งกายทั้งใจด้วย นั่งก็เหมือนกันยืนเดินนั่งนอนเป็นการเปลี่ยนอิริยาบถเฉย ๆ "แต่ด้านจิตใจและศรัทธาไม่เปลี่ยนออกจากพุทธ ธรรม สงฆ์ ไปไหนเลย" จะทำท่า ไม่ทำท่า ก็ไม่เป็นปัญหา

"คล้ายกับเกลือ" จะอยู่ถ้วยหรืออยู่ชาม หรืออยู่ที่ไหนก็ตาม "ก็รักษาความเค็มของตนไว้อยู่อย่างนั้น" จะอย่างไรก็ตาม "ขอให้แบ่งเวลาภาวนา" อย่าให้เสียวันเสียคืน "จิตใจหากจะสูงขึ้นเอง" ไม่ต้องบ่นหา จะชนะความหลงของตนแน่แท้ .. "

"ตอบปัญหาธรรมะ"
หลวงปู่หล้า เขมปัตโต