.
 "ผู้มีธรรม ใจย่อมสงบเย็น"

" ..คำว่า "ธรรมเจริญ" ตามความนิยมและยอมรับของปราชญ์นั้น "หมายถึง ความเจริญทางใจ" ใจมีความยุติธรรมทั้งแก่ตนและผู้อื่นสัตว์อื่น ไม่ลำเอียงอันเป็นการบิดเบือนความจริง "ผู้มีธรรมเจริญ ภายในใจย่อมสงบเย็น" มีฝั่งมีฝา มีกฎเกณฑ์ด้วยความประพฤติการแสดงออก ไม่ผาดโผนโจนทะยาน

"ไม่สังหารผู้อื่นอย่างเลือดเย็น" เพราะการแสวงผลรายไต้ของตน "คำว่าโลกเจริญกับธรรมเจริญมีเหตุและผลต่างกันดังกล่าวมา"จงพากันนำไปพิจารณาและปฏิบัติตาม "ผลดีจะเป็นความสุขความเจริญแก่ตัวเอง" ปู่นี้แก่มากแล้ว ไม่หวังความเสื่อมและความเจริญในด้านใดมากกว่าการประคองขันธ์พอถึงวันตายเท่านั้น .. "

"ถามตอบปัญหาธรรม"
หลวงปู่ขาว อนาลโย