.
"พ้นทุกข์ได้เพราะใจตัวเดียว"

" .. "ใจมีอันเดียวมิได้มีมาก" ที่ว่ามาก ๆ นั้น "เป็นอาการของใจต่างหาก" ผู้ที่ยังไม่ได้ฝึกอบรมชำระอาการของใจให้ยังเหลือหนึ่งแล้ว "สัจธรรมของจริงจะไม่ปรากฏให้เห็นเลย" จะเห็นก็แต่อาการของใจคือกิเลสนั่นแล

"ธรรมทั้งหลายมีใจถึงก่อน มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จแล้วด้วยใจ" ถ้าจะพูดภาษาไทยๆ ของเรา ก็เรียกว่า "ธรรมทั้งหลายเกิดปรากฏขึ้นที่ใจ รู้เฉพาะใจของตน" (ปัจจัตตัง) ฉะนั้น "ใจจึงประเสริฐกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง" เพราะใจเป็นผู้ให้สำเร็จกิจทุกกรณี

"คนที่จะพ้นจากทุกข์ได้ พ้นจากโลกนี้ได้ พ้นจากกรรมได้ ก็เพราะใจอันเดียว" จงยึดใจถือใจเป็นสำคัญ "จะมาเกิดก็เพราะใจ เกิดแล้วจะมาสร้างกิเลสขึ้น" ก็เพราะใจเป็นทุกข์ก็เพราะใจ "ถ้าใจไม่เป็นทุกข์ ใจไม่ยึดถือ ปล่อยทิ้งเสีย กายอันนี้ก็ไปตามเรื่องของกาย ใจก็เป็นตามเรื่องของใจ" หมดเรื่องหมดราวกันที .. "

(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)