"พุทโธให้มันรู้ซิ" (หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)
.
"พุทโธให้มันรู้ซิ"
" .. "พุทโธให้มันรู้ซิ จิตของเราสงบ มีความเบิกบาน พุทโธเป็นผู้เบิกบาน" พุทโธสว่างไสว "พุทโธเป็นผู้รู้ สิ่งใดเกิดขึ้นรู้ได้หมด" ให้เรารู้เท่าสังขาร รู้เท่าวิญญาณ สังขารไม่เที่ยงวิญญาณมันก็ไม่เที่ยงทั้งหมด
"เราไม่ควรไปยึดไปถือเอาเป็นตัวเป็นตน ถ้าไม่ยึด จิตของเรามันก็พ้นทุกข์น่ะซิ" เราไม่ไปสมมติมันก็พ้นน่ะซิ จิตของเราพ้นจากทุกข์ "ถ้าเราไม่ว่าทุกข์ละก้อทุกข์มีไหมล่ะ อย่าไปว่าซิ อย่าไปสมมติ"
แท้ที่จริงเขาไม่มีทุกข์มียากอะไร "สังขารร่างกายนี้เห็นไหมล่ะ ตายแล้วนิมนต์พระไปชักบังสุกุล ว่าชักให้คนตาย แท้ที่จริงน่ะชักให้พวกเราดู" แต่ก่อนเขาก็เป็นเหมือนอย่างเรานี่แหละ ห่วงนั่นห่วงนี่ คานั่นคานี่ "มาเดี๋ยวนี้ตายแล้วเป็นอย่างไรล่ะ ไม่คาอะไรซักอย่าง เคยว่าเจ็บว่าปวด ยุงกัดก็ตี ปวดนั่นปวดนี่ ไปสุม (เผา) แล้วไม่ว่าอะไรเลย"
แข้งขาหูตาจมูกเขาก็มีครบหมด "ดูซีพวกเราทั้งหลาย นี่แหละให้พิจารณากรรมฐาน ให้พิจารณาบังสุกุล ให้พิจารณาธรรมสังเวช" ท่านให้พิจารณาตนเสียก่อน .. "
"พิจารณากาย พิจารณาใจ"
(หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)